سی ان ان پنج دلیل مهم را برای اینکه آمریکا نباید به ایران حمله کند، ذکر کرد. ما هم گشتیم و گشتیم شش دلیل پیدا کردیم و معتقدیم به این شش دلیل آمریکا عمرا به ایران حمله نمی کند.
اول: با توجه به اینکه سپاه پاسداران هر ماه ده پنج درصد از بهترین فرماندهانش را اشتباها نابود می کند، و دولت آمریکا تا یک سال و نیم دیگر با ریاست جمهوری اوباما مشغول فس فس است، احتمالا تا زمان حمله آمریکا چیزی به اسم نیروی نظامی باقی نمانده که کسی بخواهد به آن حمله کند.
دوم: آمریکا اگر بخواهد به ایران حمله کند، باید یک حکومت وجود داشته باشد که بخواهد آن را از بین ببرد، مثلا باید 33 سال قبل بازرگان و 31 سال قبل بنی صدر و 25 سال قبل موسوی و 20 سال قبل هاشمی و 10 سال قبل خاتمی و سه سال قبل احمدی نژاد را از بین می برد. در حالی که همه این افراد بدون هزینه و زحمت خودشان توسط حکومت از بین رفتند. چون زمان تدارک جنگ بیشتر از عمر متوسط صاحبان قدرت در ایران است، تا آمریکا بخواهد به ایران حمله کند
، قدرت تغییر کرده است. مثلا حالا آمریکا برای نابودی احمدی نژاد می خواهد حمله کند، در حالی که احمدی نژاد خودش نابود شده است، می ماند خامنه ای، که احتمالا تا زمانی که آمریکایی ها تصمیم شان را بگیرند، خامنه ای هم توسط عده ای از حکومت کنار رفته است.
سوم: فرض می کنیم آمریکا حمله کند و حکومت ایران را تغییر بدهد، بعدا باید یک حکومت جدید در ایران تعیین شود، دردسر تعیین حکومت جدید در ایران از یک جنگ خیلی بیشتر است، مگر اینکه مردم ایران تصمیم بگیرند که سرنوشت شان را خودشان تعیین کنند، اگر بخواهند این کار را بکنند، معمولا نیم ساعته حکومت عوض می شود و نیازی به جنگ نیست.
چهارم: یکی از مشکلات مهم در جنگ با ایران، مساله غیرنظامیان است. اگر آمریکا بخواهد در یک جنگ جدی، تمام منابع و مراکز قدرت و صنعت و شهرنشینی کشور را از بین ببرد و مثلا ایران تبدیل به کشوری مثل افغانستان شود، طبیعی است که حداقل چهل میلیون نفر از مردم ایران اول به پاکستان و عراق و ترکیه، بعد به آلمان و فرانسه و انگلیس، بعد به فلوریدا و واشنگتن و تگزاس و سرآخر همه شان به لس آنجلس مهاجرت می کنند. براساس تجربیات قبلی، مثل عراق و افغانستان، آمریکا حداقل باید ده سالی در ایران سی میلیون نفری که همه جایش مشکل دارد، باقی بماند. یعنی بعد از جنگ آمریکا باید اول چهل میلیون ایرانی را در کشور خودش اداره کند، سی میلیون ایرانی هم در داخل ایران. یعنی هزینه اداره این جمعیت بعد از جنگ سه برابر هزینه جنگ خواهد بود. و یک دفعه دیدی ایران شد یک آمریکای سی میلیون نفری و آمریکا شد یک ایران 300 میلیون نفری.
پنجم: با فرض اینکه آمریکا به ایران حمله کند و حکومت را تغییر بدهد و بخواهد یک حکومت دموکراتیک در ایران ایجاد کند. در آن حالت حداقل باید ده میلیون آمریکایی به عنوان سرباز و نظامی در ایران بمانند تا مانع از بازسازی استبداد در ایران شوند، یعنی نصف بودجه کشور آمریکا باید صرف شود تا این افراد در ایران مستقر شوند، تازه بعد از اینکه مستقر شدند، یک سوم شان می خواهند زن ایرانی بگیرند یا شوهر ایرانی بکنند و بچه دار شوند و خانواده تشکیل دهند، یک سوم شان هم معتاد می شوند و یک سوم شان هم از صبح تا شب می خواهند بروند هر هفته شمال یا مهمانی، بعد تازه باید پنج میلیون نفر را بفرستد که بعد از ده سال اگر این افراد حاضر شوند به آمریکا برگردند، آنها را که سی میلیون نفر شده اند برگرداند آمریکا.
ششم: آمریکا اگر بخواهد به ایران حمله کند، باید سعی کند که رضایت مردم ایران را جلب کند، برای این کار اولا به هیچ وجه اسم این حمله نباید جنگ باشد، چون ممکن است مردمی که خودشان هم خواستار جنگ آمریکا علیه حکومت هستند بهشان بربخورد و یک دفعه همه شان علیه آمریکا موضع بگیرند و نه فقط در ایران بلکه در تمام دنیا روزگار آمریکا را سیاه کنند. دوم اینکه آمریکایی ها فقط باید حکومت را از بین ببرند، نه اینکه بزنند مردم را نابود کنند، وگرنه مردم ایران مقاومت می کنند، در مورد اینکه حکومت شامل چه افرادی می شود، ما خودمان هم نمی دانیم، معلوم نیست چه کسی طرفدار حکومت است، چه کسی نیست، یا تا نیم ساعت قبل چه کسی طرفدار حکومت بوده و الآن طرفدار سقوط حکومت است. آمریکایی ها باید مواظب باشند به آثار تاریخی ایران کوچکترین لطمه ای نخورد، باید مواظب باشند به فرهنگ ایران توهین نکنند، به هیچ وجه نباید به هیچ چیزی که مربوط به ایران است کوچکترین اهانتی بشود، مهم نیست آن چیز چیست، ممکن است این چیز " سبزه هفت سین" باشد که یک دفعه مظهر فرهنگ ملی شود، یا حتی " اذان موذن زاده اردبیلی". یعنی هیچ کاری نباید بکنند که حتی اگر جنگ هم می کنند به ما بربخورد. بعد از جنگ هم اگر فضای آزادی در ایران ایجاد شد و مردم توانستند به خیابان بروند، ممکن است یک دفعه بیست میلیون نفر بریزند توی خیابان و آمریکا را به عنوان عامل همه جنایات جمهوری اسلامی محکوم کنند. اینها را گفتم که حواس تان باشد، مردم ایران ممکن است سی سال یک وضع را تحمل کنند، اما همانها ممکن است سه دقیقه هم همان وضع را تحمل نکنند. به این سادگی که فکر می کنید نیست.
اول: با توجه به اینکه سپاه پاسداران هر ماه ده پنج درصد از بهترین فرماندهانش را اشتباها نابود می کند، و دولت آمریکا تا یک سال و نیم دیگر با ریاست جمهوری اوباما مشغول فس فس است، احتمالا تا زمان حمله آمریکا چیزی به اسم نیروی نظامی باقی نمانده که کسی بخواهد به آن حمله کند.
دوم: آمریکا اگر بخواهد به ایران حمله کند، باید یک حکومت وجود داشته باشد که بخواهد آن را از بین ببرد، مثلا باید 33 سال قبل بازرگان و 31 سال قبل بنی صدر و 25 سال قبل موسوی و 20 سال قبل هاشمی و 10 سال قبل خاتمی و سه سال قبل احمدی نژاد را از بین می برد. در حالی که همه این افراد بدون هزینه و زحمت خودشان توسط حکومت از بین رفتند. چون زمان تدارک جنگ بیشتر از عمر متوسط صاحبان قدرت در ایران است، تا آمریکا بخواهد به ایران حمله کند
، قدرت تغییر کرده است. مثلا حالا آمریکا برای نابودی احمدی نژاد می خواهد حمله کند، در حالی که احمدی نژاد خودش نابود شده است، می ماند خامنه ای، که احتمالا تا زمانی که آمریکایی ها تصمیم شان را بگیرند، خامنه ای هم توسط عده ای از حکومت کنار رفته است.
سوم: فرض می کنیم آمریکا حمله کند و حکومت ایران را تغییر بدهد، بعدا باید یک حکومت جدید در ایران تعیین شود، دردسر تعیین حکومت جدید در ایران از یک جنگ خیلی بیشتر است، مگر اینکه مردم ایران تصمیم بگیرند که سرنوشت شان را خودشان تعیین کنند، اگر بخواهند این کار را بکنند، معمولا نیم ساعته حکومت عوض می شود و نیازی به جنگ نیست.
چهارم: یکی از مشکلات مهم در جنگ با ایران، مساله غیرنظامیان است. اگر آمریکا بخواهد در یک جنگ جدی، تمام منابع و مراکز قدرت و صنعت و شهرنشینی کشور را از بین ببرد و مثلا ایران تبدیل به کشوری مثل افغانستان شود، طبیعی است که حداقل چهل میلیون نفر از مردم ایران اول به پاکستان و عراق و ترکیه، بعد به آلمان و فرانسه و انگلیس، بعد به فلوریدا و واشنگتن و تگزاس و سرآخر همه شان به لس آنجلس مهاجرت می کنند. براساس تجربیات قبلی، مثل عراق و افغانستان، آمریکا حداقل باید ده سالی در ایران سی میلیون نفری که همه جایش مشکل دارد، باقی بماند. یعنی بعد از جنگ آمریکا باید اول چهل میلیون ایرانی را در کشور خودش اداره کند، سی میلیون ایرانی هم در داخل ایران. یعنی هزینه اداره این جمعیت بعد از جنگ سه برابر هزینه جنگ خواهد بود. و یک دفعه دیدی ایران شد یک آمریکای سی میلیون نفری و آمریکا شد یک ایران 300 میلیون نفری.
پنجم: با فرض اینکه آمریکا به ایران حمله کند و حکومت را تغییر بدهد و بخواهد یک حکومت دموکراتیک در ایران ایجاد کند. در آن حالت حداقل باید ده میلیون آمریکایی به عنوان سرباز و نظامی در ایران بمانند تا مانع از بازسازی استبداد در ایران شوند، یعنی نصف بودجه کشور آمریکا باید صرف شود تا این افراد در ایران مستقر شوند، تازه بعد از اینکه مستقر شدند، یک سوم شان می خواهند زن ایرانی بگیرند یا شوهر ایرانی بکنند و بچه دار شوند و خانواده تشکیل دهند، یک سوم شان هم معتاد می شوند و یک سوم شان هم از صبح تا شب می خواهند بروند هر هفته شمال یا مهمانی، بعد تازه باید پنج میلیون نفر را بفرستد که بعد از ده سال اگر این افراد حاضر شوند به آمریکا برگردند، آنها را که سی میلیون نفر شده اند برگرداند آمریکا.
ششم: آمریکا اگر بخواهد به ایران حمله کند، باید سعی کند که رضایت مردم ایران را جلب کند، برای این کار اولا به هیچ وجه اسم این حمله نباید جنگ باشد، چون ممکن است مردمی که خودشان هم خواستار جنگ آمریکا علیه حکومت هستند بهشان بربخورد و یک دفعه همه شان علیه آمریکا موضع بگیرند و نه فقط در ایران بلکه در تمام دنیا روزگار آمریکا را سیاه کنند. دوم اینکه آمریکایی ها فقط باید حکومت را از بین ببرند، نه اینکه بزنند مردم را نابود کنند، وگرنه مردم ایران مقاومت می کنند، در مورد اینکه حکومت شامل چه افرادی می شود، ما خودمان هم نمی دانیم، معلوم نیست چه کسی طرفدار حکومت است، چه کسی نیست، یا تا نیم ساعت قبل چه کسی طرفدار حکومت بوده و الآن طرفدار سقوط حکومت است. آمریکایی ها باید مواظب باشند به آثار تاریخی ایران کوچکترین لطمه ای نخورد، باید مواظب باشند به فرهنگ ایران توهین نکنند، به هیچ وجه نباید به هیچ چیزی که مربوط به ایران است کوچکترین اهانتی بشود، مهم نیست آن چیز چیست، ممکن است این چیز " سبزه هفت سین" باشد که یک دفعه مظهر فرهنگ ملی شود، یا حتی " اذان موذن زاده اردبیلی". یعنی هیچ کاری نباید بکنند که حتی اگر جنگ هم می کنند به ما بربخورد. بعد از جنگ هم اگر فضای آزادی در ایران ایجاد شد و مردم توانستند به خیابان بروند، ممکن است یک دفعه بیست میلیون نفر بریزند توی خیابان و آمریکا را به عنوان عامل همه جنایات جمهوری اسلامی محکوم کنند. اینها را گفتم که حواس تان باشد، مردم ایران ممکن است سی سال یک وضع را تحمل کنند، اما همانها ممکن است سه دقیقه هم همان وضع را تحمل نکنند. به این سادگی که فکر می کنید نیست.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر