گفت منجی جیب مردم شده؛ اصلا آمده این لباس عزایی را که اصلاحات به تن مردم کرده، در بیاورد "مردم سالهاست در ابتدای هر سال با گران شدن ناگهانی انواع کالاها مواجه می شوند، عملاً همه مردم و بویژه کارمندان عزا می گیرند" ( ایلنا ،6/10/83)
یا اینکه:"وقتی مردم در خیابان از کنار من رد می شوند ،اتومبیل خود را به اتومبیل من نزدیک و از مجلس هفتم به خاطر متوقف کردن گرانی تشکر می کنند "می گفت خدمت از این بالاتر؟:"مردم آنقدر خوشحال شده اند که وقتی در هر مجلسی که من در آن حضور پیدا می کنم ، خودشان را به من می رسانند تا از " تثبیت قیمت ها " تشکر کنند".
زیاد وقت نمی برد جستجوی نام حداد عادل در سایت‌ها و به دست آوردن سخنرانی‌هایش برای مردمی که می‌گفت، بعد از فریب اصلاح طلب‌ها، او و دوستانش آمده‌اند تا نجاتش دهند.
اما دو سال و نیم بعد خیلی چیزها تغییر کرد. محمود احمدی نژاد پیشنهاد افزایش قیمت و سهمیه بندی بنزین را داد و حداد عادل اولین موافق بود. گفت :"مردم از ارزان تر بودن بنزین از آب [ معدنی] ناراحتند " .(بهمن 85 ایلنا).
خیلی ها باور نکردند این جمله های همان حداد باشد، اما گفت برای حرف هایش دلیل اقتصادی دارد و نگفت چرا قبلا به چنین یافته های اقتصادی نرسیده بود ؟
سال 85 خیلی از همکاران اصولگرای حداد گفتند، پشیماننند از تصمیم های نسنجیده اقتصادی؛ گفتند هم گرانی هست و هم بیکاری و تورم؛ اما حداد باز هم لبخند زد و گفت "بزرگ نمایی" مخالفان دولت نهم است (9 /5/85 روزنامه ایران)
بدین ترتیب سال 83 آرزوی "ژاپن اسلامی" شدن ایران را در سر می پروراند و عیدی سال 84 مجلس اصولگرا به ملت شهید پرور را طرح تثبیت قیمت ها می خواند و در سال 85 وعده می داد که ، " ما لبنان را دوباره خواهیم ساخت" (ایلنا ، 25/5/85) .... سال 87 از صندلی ریاست که بلند شد، گفت: روزه می گیرم. خیلی ها گفتند مردم و کارمند ها منتظر ایران ژاپنی هستند که وعده دادید ؛ فقط اخم کرد؛ دست روی لب کشید و به همه کارمندها پیغام داد فعلا منتظر بمانید فعلا من روزه سکوت گرفته ام. روزهای که تا امروز طول کشیده و کم کم افطار می شود.
یا اینکه:"وقتی مردم در خیابان از کنار من رد می شوند ،اتومبیل خود را به اتومبیل من نزدیک و از مجلس هفتم به خاطر متوقف کردن گرانی تشکر می کنند "می گفت خدمت از این بالاتر؟:"مردم آنقدر خوشحال شده اند که وقتی در هر مجلسی که من در آن حضور پیدا می کنم ، خودشان را به من می رسانند تا از " تثبیت قیمت ها " تشکر کنند".
زیاد وقت نمی برد جستجوی نام حداد عادل در سایت‌ها و به دست آوردن سخنرانی‌هایش برای مردمی که می‌گفت، بعد از فریب اصلاح طلب‌ها، او و دوستانش آمده‌اند تا نجاتش دهند.
حداد عادل حتی خودش را فراتر از این اوصاف پاسدار امنیت جیب ملت هم نامید: " با این کاری که نماینده های مجلس کردند مردم نسبت به پول توجیبی خود احساس امنیت می کنند " ( ایلنا ،6/10/83)
از همان روزهایی که وعده می‌داد: " ایران را به یک ژاپن مسلمان تبدیل خواهیم کرد . ما تمام تلاش خود را برای این امر به کار خواهیم بست. (مهر،۱۳۸۲/۱۲/۰۴)
خودش می گفت خاتمی باید از وی ، درس اقتصاد یاد بگیرد. می گفت دلش پر است از دست اصلاحات :"چون اصلاحاتی ها برای تامین کسری بودجه دست در جیب مردم می برند . پیام مجلس به دولت [ خاتمی ] آن است که افزایش قیمت ها راه حل جبران کسری بودجه نیست . دولت به دنبال راه های دیگر باشد" ( ایلنا ،6/10/83)
گفت ما قیمت کالاهایی همچون بنزین ، گاز ، آب ، برق را تثبیت و از افزایش بهای آنها جلوگیری کردیم:" قیمت مسکن را نصف ، تورم را تک رقمی و بیکاری را نیز نزدیک به صفر خواهیم کرد.
بنزین یکی از پاشنه آشیل های آقای رئیس بود . در طول دو سال و نیم دو موضع متفاوت داشت. حداد عادل در سال 83 در مورد بنزین و قیمت بالای ان گفت: " سالهاست به بهانه صرفه جویی در مصرف سوخت، قیمت بنزین افزایش می یابد، اما هیچ تأثیری در صرفه جویی و مصرف سوخت نداشته این قضیه اصلاً پایه و اساس درستی نداشته است " ( ایلنا ،6/10/83)
اما دو سال و نیم بعد خیلی چیزها تغییر کرد. محمود احمدی نژاد پیشنهاد افزایش قیمت و سهمیه بندی بنزین را داد و حداد عادل اولین موافق بود. گفت :"مردم از ارزان تر بودن بنزین از آب [ معدنی] ناراحتند " .(بهمن 85 ایلنا).
دیگر خبری از نگرانی حداد عادل بابت "عزا گرفتن همه مردم بویژه کارمندان دولت از گرانی هر ساله" نبود؛ برعکس هشدار داد: "مسئولان نباید بالش نرم زیر سر مردم قرار دهند!"
خیلی ها باور نکردند این جمله های همان حداد باشد، اما گفت برای حرف هایش دلیل اقتصادی دارد و نگفت چرا قبلا به چنین یافته های اقتصادی نرسیده بود ؟
سال 85 خیلی از همکاران اصولگرای حداد گفتند، پشیماننند از تصمیم های نسنجیده اقتصادی؛ گفتند هم گرانی هست و هم بیکاری و تورم؛ اما حداد باز هم لبخند زد و گفت "بزرگ نمایی" مخالفان دولت نهم است (9 /5/85 روزنامه ایران)
یکی از اصولگرایان عصبانی شد و به آقای رئیس گفت" کسانی که معتقدند موضوع گرانی ها بزرگ نمایی شده را باید زنبیل دستشان داد تا با تاکسی و وسایل نقیله عمومی خرید کنند، مستأجر باشند، روزهای پایانی قراردادشان هم باشد تا صاحبخانه بگوید 30 درصد اجاره بها را باید افزایش دهید تا بدانند تا در بحث گرانی بزرگ نمایی شده است یا خیر"(سادات موسوی، ایلنا، 7/5/85)
حداد باز هم سریع جواب داد: "تضعیف دولت حرام است" (همان روز) باز هم گفت تورم آن طورها که می گویند نیست؛ می گفت مجلس پشت دولت است نه در مشت دولت؛ باز هم لبخند می زد؛ برای دوربین ها دست تکان می داد؛ یکی پرسید راستی هنوز مردم خودروهایشان را به شما نزدیک می کنند؟ برایتان دست تکان می دهند؟ باز گفت بزرگنمایی است، مردم راضی هستند؛ می گفت وقتی مجلس راضی است، پس مردم هم راضی هستند.
قرار بود این معادله بماند ؛ قرار بود رئیس جمهور بیاید بودجه بدهد و برود ؛ قراربود مجلس لبخند بزند، دولت لبخند بزند و باز عکس یادگاری جدید؛ رسم هر ساله بود اما گرانی خودش را با قیمت گوجه به رئیس مجلس هفتم نشان داد؛ اقای رئیس برای اولین بار نخندید؛ رئیس دولت اما باز خندید؛ ؛ ادرس نارمک داد تا بهارستانی ها یک سر آنجا بروند؛ مجلسی ها هم نخندیدند؛ و اخم آرام آرام در بهارستان رسم شد؛ درست قبل از انتخابات دور هشتم؛ دوستان حداد می گفتند مردم ناراضی اند و توقعشان بالا رفته ؛ می گفتند ما را مقصر می دانند و "حقیقت" جایی برای انکار گرانی ها و ارجاع آن ها به نرخ ثابت قیمت ها در نارمک باقی نمی گذارد.
باز هم سراغ امنیت رفت اما این بار 4 سال گذشته بود ؛ اگر آن دفعه گفته بود پاسدار امنیت جیب مردم شده این بار گفت " درست هست که از بالا رفتن قیمت نان و گوشت ومسکن ناراحتیم. گرانی آمده اما به جایش امنیت هم داریم "( ایسنا 3 اردیبهشت 87 )
مجادله آغاز شد. این بار رئیس حداد مقابل رسانه ها؛ هر بار که از گرانی می پرسیدند می گفت در مجلس هشتم برنامه ها داریم تا این که سرانجام یکی پرسید در مجلس هشتم چه اقدامی را می خواهید انجام بدهید که در مجلس فعلی(هفتم) امکان آن وجود نداشته و آیا صبر دو ساله مردم برای مهار تورم از سوی مجلس کافی نبود؟ گفت سئوال های سیاسی می پرسید.
پرسیدند راستی خبر دارید مردم از کی دوباره لباس عزای گرانی به تن کردند؟ گفت :" تقصیر جهان است. تورم است دیگر، ایران و غیر ایران ندارد"؛ از مردم خواست خدا را شکر کنند از تورم دنیا همین سهم اندک به ما رسید و به خیر گذشت" (3 اردیبهشت 87مصاحبه مطبوعاتی رئیس مجلس )
آخرش گفت «ان شاءالله راه حلی پیدا می شود.» و این آخرین جمله اقتصادی حداد رئیس بود.
بدین ترتیب سال 83 آرزوی "ژاپن اسلامی" شدن ایران را در سر می پروراند و عیدی سال 84 مجلس اصولگرا به ملت شهید پرور را طرح تثبیت قیمت ها می خواند و در سال 85 وعده می داد که ، " ما لبنان را دوباره خواهیم ساخت" (ایلنا ، 25/5/85) .... سال 87 از صندلی ریاست که بلند شد، گفت: روزه می گیرم. خیلی ها گفتند مردم و کارمند ها منتظر ایران ژاپنی هستند که وعده دادید ؛ فقط اخم کرد؛ دست روی لب کشید و به همه کارمندها پیغام داد فعلا منتظر بمانید فعلا من روزه سکوت گرفته ام. روزهای که تا امروز طول کشیده و کم کم افطار می شود.
این روزها البته حداد حرف های زیادی دارد و از آنجا که به گفته خود برای ریاست بهارستان احساس تکلیف کرده، حرف های خود را خوب می زند. از جمله درباره حفظ اقتدار مجلس و تعامل قوا می گوید: این مسائل یک طرفه نیست که یک نفر تصمیم بگیرد و بعد مطمئن باشد که موفق می‌شود؛ بلکه این کارها دوطرفه است و به قول شاعر "چه خوش بی مهربونی هر دو سر بی" اما اگر مهربانی هر دو سر نبود نامهربانی نباید از هر دو سر باشد، باید ما برای حفظ کشور و جلوگیری از بالا گرفتن تنش در یک جایی از خودمان مایه بگذاریم. چرا از خودمان هزینه نکنیم، بگذارید یک کسی هم در یک جایی به ما بگوید محافظه‌کار و یک کسی هم به ما بگوید که قاطع نیست. (فارس، ا خرداد 91)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر