یادداشتی از سیدمحمد خاتمی:
بسم الله الرحمن الرحیم
در آستانه "یلدا" قرار داریم.
"یلدا" تنها یک شب نیست، بلکه چون "نوروز" نمادی است از فرهنگ بلند ملتی خداپرست که طبیعت را دوست دارد و به آن ارج می گذارد و هیچ گاه از فکر انسان و انسانیت غافل نیست.
"یلدا" ما را به تأمل و همدلی فرا می خواند، به تأمل در لایه های زندگی آنان که در حجاب این تاریکی سرد نفس می کشند و همدلی نسبت به آنان که در زوایای پنهان این شب دراز، هنوز به روزنه های روشنایی که از سوی دیگران به رویشان باز شده یا می شود امیدوارند. روزنه ای که دین انسان مدار ما نیز آن را گشاده تر می کند و چه کسی است که این فریاد دل انگیز و بیدارگر را بشنود و جانش سرشار از انگیزه کمک به دیگران نشود که:
"هر کس شب را به بامداد آورد و نسبت به هم کیشان خود اندیشناک و در صدد رفع مشکل آنان نباشد مسلمان نیست"
همچنان که دستگیری از هر انسانی با هر آیین و گرایش سرلوحه فرمان های اسلام و نیز مقتضای روح ملی ما است.
این فریادها باید در شبی که صبح آن آغاز زمستان است رساتر در گوش جانمان طنین انداز شود.
همان گونه که گرد هم آیی و گرم کردن "یلدا" با تمسک به آیین و فرهنگ و بخصوص شعر و ادبی که آیینه روح ملت است، درخور تحسین است. در این سردترین و درازترین شب یاد "کودکان کار و انسان های بی خانمان و سرگشته که بر بستر زمین سرد با روانداز آسمان فسرده به سر می برند" نیز از اهتمام و اهمیت جدی برخوردار است و چه خوب است که همگان به فکر این عزیزان باشم و گامی در جهت رهایی از آنان از این وضعیت تلخ و کاستن از رنج و سرما و بی خانمانی آنان و گرم کردن زندگی شان برداریم. و طبعاً اقدام و تلاش مسؤولان و نهادهای رسمی - که انصافاً در همه دوره ها دغدغه این مشکل را داشته و دارند - نباید مانع انجام وظیفه و مسؤولیتی شود که همه ما برعهده داریم. در این جا نیز از اقدام های خیرخواهانه نهادهای مردمی و اجتماعی نیز تشکر می شود، ولی حجم و گستردگی مشکل چنان بوده است که رفع آن به این آسانی ها میسر نیست.
خوب است که هر کس به فراخور حال و توان خود شب یلدای امسال (بلکه همه شب های زمستان را) برای رفع مشکل آنان که چشم به راه مهربانی مایند گرم تر کند.
سید محمد خاتمی
۲۶ آذرماه ۱۳۹۰
بسم الله الرحمن الرحیم
در آستانه "یلدا" قرار داریم.
"یلدا" تنها یک شب نیست، بلکه چون "نوروز" نمادی است از فرهنگ بلند ملتی خداپرست که طبیعت را دوست دارد و به آن ارج می گذارد و هیچ گاه از فکر انسان و انسانیت غافل نیست.
"یلدا" درازترین شب در سرد ترین فصل سال است. در این شب دردها نیز سنگین تر و تاب سوزتر است، همچنان که می توان بر گرما و شادی آن نیز افزود.
"یلدا" ما را به تأمل و همدلی فرا می خواند، به تأمل در لایه های زندگی آنان که در حجاب این تاریکی سرد نفس می کشند و همدلی نسبت به آنان که در زوایای پنهان این شب دراز، هنوز به روزنه های روشنایی که از سوی دیگران به رویشان باز شده یا می شود امیدوارند. روزنه ای که دین انسان مدار ما نیز آن را گشاده تر می کند و چه کسی است که این فریاد دل انگیز و بیدارگر را بشنود و جانش سرشار از انگیزه کمک به دیگران نشود که:
"هر کس شب را به بامداد آورد و نسبت به هم کیشان خود اندیشناک و در صدد رفع مشکل آنان نباشد مسلمان نیست"
همچنان که دستگیری از هر انسانی با هر آیین و گرایش سرلوحه فرمان های اسلام و نیز مقتضای روح ملی ما است.
این فریادها باید در شبی که صبح آن آغاز زمستان است رساتر در گوش جانمان طنین انداز شود.
همان گونه که گرد هم آیی و گرم کردن "یلدا" با تمسک به آیین و فرهنگ و بخصوص شعر و ادبی که آیینه روح ملت است، درخور تحسین است. در این سردترین و درازترین شب یاد "کودکان کار و انسان های بی خانمان و سرگشته که بر بستر زمین سرد با روانداز آسمان فسرده به سر می برند" نیز از اهتمام و اهمیت جدی برخوردار است و چه خوب است که همگان به فکر این عزیزان باشم و گامی در جهت رهایی از آنان از این وضعیت تلخ و کاستن از رنج و سرما و بی خانمانی آنان و گرم کردن زندگی شان برداریم. و طبعاً اقدام و تلاش مسؤولان و نهادهای رسمی - که انصافاً در همه دوره ها دغدغه این مشکل را داشته و دارند - نباید مانع انجام وظیفه و مسؤولیتی شود که همه ما برعهده داریم. در این جا نیز از اقدام های خیرخواهانه نهادهای مردمی و اجتماعی نیز تشکر می شود، ولی حجم و گستردگی مشکل چنان بوده است که رفع آن به این آسانی ها میسر نیست.
خوب است که هر کس به فراخور حال و توان خود شب یلدای امسال (بلکه همه شب های زمستان را) برای رفع مشکل آنان که چشم به راه مهربانی مایند گرم تر کند.
سید محمد خاتمی
۲۶ آذرماه ۱۳۹۰
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر